«سفر سندباد به ایران» خاطره‌ای برای کودکان دیروز و امروز

 این نمایش که برای گروه سنی 5 تا 9 سال تهیه شده، دارای ویژگی‌ خاص است که هم والدین و هم کودکان می‌توانند با این نمایش ارتباط برقرار کنند گفت‌و‌گو با «فرشید تمری» را با هم مرور می‌کنیم.
«سفر سندباد به ایران» نمایشی است مناسب گروه سنی 5 تا 9 سال که می‌تواند حس خوب نوستالوژیک را برای والدین و آموزش و ویژگی‌های یک تئاتر کودک را هم برای این گروه سنی به همراه داشته باشد و در واقع دو نسل دهه‌های 60 و 90 کنار هم قرار می‌گیرند و با نمایش براحتی ارتباط برقرار می‌کنند.  کمی از موضوع این نمایش برایمان بگویید:
- نمایش داستان پویانمایی سندباد است که سوار بر موج و باد می‌شود یک اژدها به بغداد حمله می‌کند و همه قصه‌گوها را می‌بلعد، فقط علاء‌الدین باقی می‌ماند که تنها راه نجات سلیمان که یک قصه‌گوی ایرانی است استفاده از داستان بزبزقندی یا همان بزبز زنگوله پا است که اژدها را نابود می‌کند و...
ارتباط مخاطب کودک و والدین با این نمایش چگونه است؟
- طی این چند اجرا ارتباط بسیار خوبی با مخاطب برقرار شده است، به محض آغاز نمایش و پخش موسیقی سندباد والدین به دوران کودکی‌شان برمی‌گردند و کودکان نیز با روایت داستان آن را بخوبی درک و تا پایان، نمایش را همراهی می‌کنند.
 با توجه به برقراری ارتباط با دو نسل کاملا متفاوت، شیوه اجرایی این نمایش را بر چه اساس قرار داده‌اید تا هر دو گروه سنی بتوانند با این کار ارتباط لازم را برقرار کنند؟
- شیوه نمایش روایی است چون با کودک مواجهیم نمی‌‌توانیم از تئاتر ارسطویی استفاده کنیم.گاه تئاتر ارسطویی هم ورود پیدا می‌کند. برای مثال از زمانی که نمایش از بغداد قرار است به ایران بیاید شیوه اجرایی نمایش متفاوت می‌شود در بخش ایران دکور رئال داریم، زیرا کودک نمی‌‌تواند خیلی هم فضا را تخیل کند. در بغداد شهرهایی گنبدی داریم و سعی کردیم به گونه‌ای کار در طراحی صحنه و کارگردانی انجام شود که کودک و والدین هر دو براحتی بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند.
فضای تئاتر کودک را در شهرمان چگونه می‌بینید؟
- در حال حاضر در دنیایی که نامش عصر ارتباطات است بسر می‌بریم، اما به باور من عملاً ارتباط اصلی که همان خانواده با هم است در این میان کمرنگ شده است. دور هم در خانه می‌نشینیم، اما موبایل، تلویزیون و ماهواره ارتباط خانواده‌ها را تحت تأثیر قرار داده اند. عناصر ارتباطی که خودشان ضدارتباط شده‌اند، و عناصر و ابزاری که قرار است بظاهر فاصله را کم کنند متأسفانه به عمق و شکاف رابطه‌ها هر روز می‌افزایند. من به عنوان یک هنرمند در عرصه تئاتر دلم می‌خواست حداقل برای دقایقی کودک و خانواده، کنار هم بنشینند، در واقع با توجه به خاطراتشان والدین کنار کودکانشان خاطره‌ای جدید درست کنند و کودکان دیروز و کودکان امروز کنار هم باشند.
 چه شد با کار کودک در دومین جشنواره تئاتر فجر مشهد حضور پیدا کردید؟
- اجرای عمومی نمایش «سفر سندباد به ایران» با دومین جشنواره تئاتر فجر همزمان به من پیشنهاد شد و اجرای جشنواره هم همزمان با اجرای عمومی داریم و از این رو با این نمایش به جشنواره آمدیم.
با توجه به مشکلات برگزاری دومین جشنواره تئاتر فجر مشهد، برای حل مشکلات برگزاری این جشنواره پیشنهادی دارید؟
- جشنواره فی نفسه فضای خوبی است. روزگاری مهم‌ترین خواسته در سطح استان و کشور برگزاری جشنواره و حضور در آن بود، اما متأسفانه گاه جشنواره‌ها تریبون سیاسی می‌شوند و کارکرد هنری خود را از دست می‌دهند. به هر حال جشنواره محل تعامل بین هنرمندان است، محل دانش افزایی، انتقال تجربه و آشتی تماشاچی با تئاتر است. به نظر من هنوز جشنواره تئاتر فجر مشهد به جشنواره فیلم فجر نرسیده است زیرا جشنواره فیلم توانسته مخاطب خودش را پیدا کند و امیدوارم بزودی در تئاتر هم به این مهم دست یابیم. اما نکته دیگر هم که قابل تأمل است در بخش مسابقه ایران در تئاتر فجر که مهم ترین بخش جشنواره تئاتری کشور است ما با شرایط عجیب و غریبی روبه‌رو هستیم که نمایش باید برای ورود به این بخش هیچ اجرای عمومی نداشته باشد و بخشنامه هم در این مورد وجود دارد. این در صورتی است که تئاتر هر چند حرفه‌ای هم باشد، اگر با مردم ارتباط برقرار نکند، تئاتر نیست.تجربه نشان می‌دهد هر چند تئاتر اجرای عمومی بیشتری داشته باشد عالی‌تر و موفق‌تر است و در واقع با هر اجرایی پخته‌تر می‌شود.لازم به ذکر است در این نمایش رضا بیابانی، آرزو شیخی، نیلوفر میرنژاد، سیدمهدی وحیدی، محیا قلی‌نیا، حمیدرضا شجری، فاطمه بختیاری، نیلوفر پناهی، حسام علی‌زاده، وحید حسین‌پور، مهری شمس و حسین رستمیان به ایفای نقش می‌پردازند. گفتنی است بزودی این نمایش برای مدارس مشهد نیز اجرایی در عصر خواهد داشت.

- - , .